حدود ۵٫۴ میلیون آواره داخلی در سودان زندگی می کنند، بیشتر از هر کشور دیگری در جهان، همچنین ۸۶ درصد جمعیت شهری سودان در زاغه ها زندگی می کنند. در نتیجه
خشکسالی و جنگ داخلی طولانی مدت، جوامع انسانی آواره در زیست گاه هایی همچون کاسالا، در سودان شرقی زندگی می کنند. در ابتدا هیچ سازمانی نبود که جوامع را با هم متحد سازند و مردم، مهارت و دانش پیشرفت در یک محیط شهری را نداشتند. یکی از بزرگترین مشکلات مسکن مردم بود. اکثر مردم در کلبه های گلی
(دایره یا مستطیل شکل)با سقف هایی از جنس نی زندگی می کنند.خانه ها به هیچ وجه امنیت لازم را ندارد. هر چند سال یک بار، هنگامی که سیل از سرزمین های آن جا عبور می کند، بسیاری از خانه ها نابود می شوند. با این حال، درآمد کم است و هیچ اعتباری در دسترس نیست، بنابراین مردم قادر به صرف هزینه برای بهبود اوضاع نیستند.